Aktualnosci
Kalendarz sezonu artystycznego 2006
Kalendarz sezonu artystycznego 2005
Kalendarz sezonu artystycznego 2004
Kalendarz sezonu artystycznego 2003
Kalendarz sezonu artystycznego 2002
Kalendarz sezonu artystycznego 2001
Historia Fundacji
Cele Statutowe
Sprawozdania
księga Gości
Kontakt
  •   << do poprzedniej strony
  •   Zdjęcia z wernisażu Aleksandra Jałosińskiego
  •  

     

    ALEKSANDER JAŁOSIŃSKI

    Urodził się w 1931 roku w Płocku. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim. Dziennikarstwo fotograficzne rozpoczął w 1956 roku. Pracował dla wielu pism wszystkich typów (m.in. "Express Wieczorny", "Sztandar Młodych", "Kultura", "Przegląd Techniczny", "Teatr", "Polityka", "Przegląd Tygodniowy", "Rzeczpospolita", "Sztuka").

    (...)Aleksander Jałosiński kontynuuje linię, którą wyznaczyli fotografowie - reporterzy drugiej połowy XX w. Podobnie jak niektórzy z nich pracując na zlecenia, umie znaleźć osobista formę wyrazu. Tworzy esej fotograficzny, który - oparty na rzeczywistości - zawiera także jej osobiste, nacechowane indywidualizmem widzenie. Zdjęcia Jałosińskiego łączą odnotowanie faktu i jego interpretację, kondensują ją. To działanie odbywa się w sposób wyważony - autor nie przeciąga go ani na ciepłą stronę emocji, ani chłodną - intelektu. Zdjęcie - esej zawiera w jakiejś mierze wszystko. Określenie "wszystko" oznacza tu myślenie o fotografowaniu w sposób realistyczny. Jałosiński mówi: Istota fotografowania w prasie jest wielki realizm. Sam starał się ukształtować to realistyczne widzenie. Podróże po kraju nazywa "wielką szkołą realizmu". Nagromadził przez lata pewien kapitał wiedzy o Polsce i być może wykształcił sposób jej widzenia, w którym trzeźwe myślenie i refleksja, czasem humor, stapiają się ze sobą, mieszają...

    Cechy te w najwyższym stopniu występują w zdjęciach pojedynczych. W tym trudnym gatunku - w prasie polskiej dziś zupełnie wymarłym - ujawniają się największe, najcenniejsze cechy fotografii Jałosińskiego - umiejętność kondensowania znaczeń, skrótowego wyrażania uczuć i myśli, tworzenia eseju wizualnego. Właśnie zdjęcia pojedyncze stanowią ukoronowanie wysiłku zawodowego tego fotografa, trzeba je jednak rozpatrywać w kontekście określonego czasu i miejsca.

    Jałosiński jest .dobry. zwłaszcza gdy pracuje w otoczeniu, które bardzo dobrze zna. Dlatego jest przede wszystkim twórcą polskim. (...)